Insulinooporność, co to takiego?

Czy można być opornym na działanie własnych hormonów ?

W gabinecie dietetycznym na co dzień spotkamy się z wieloma jednostkami chorobowymi. Cieszy nas, że coraz więcej świadomych pacjentów zgłasza się do nas z wynikami krwi w ręce i motywacją do zmian. Często impulsem do szerszej diagnostyki jest wkładany wysiłek w postawiony sobie cel, a marny tego efekt.

Wiele osób zgłasza problem z nadmierną masą ciała, oporną na redukcję. Często, jak się później okazuje, problem leży w nieprawidłowej gospodarce węglowodanowej.

Nie załamuj się, gdy wszelkie podejmowane działania nie dają oczekiwanych rezultatów!

Zacznij od konsultacji z lekarzem i kierunkowej diagnostyki, a później będzie tylko lepiej!

W sytuacji, gdy we krwi podnosi się poziom glukozy np. po posiłku, do działania pobudzana jest insulina, która mając za zadanie utrzymanie stałego, niskiego stężenia cukru, umożliwia tkankom pobór glukozy z krwi dla procesów energetycznych.
W skrócie – glukoza w obecności insuliny może zostać przetransportowana z krwi do tkanek, które zamienią ją w energię.

Dla przypomnienia: 
Insulina- hormon produkowany w komórkach B wysp Langerhansa 
w trzustce. 
Odpowiada za kontrolę i regulację stężenia glukozy we krwi.

Kiedy diagnoza została postawiona, leki przepisane, a lekarz na pożegnanie powiedział  magiczne zdanie „proszę przejść na dietę insulinooporną”… czyli jak żyć z insulinoopornością ?

Zmień tryb życia na bardziej aktywny! 

Ogranicz czas spędzany na siedzeniu podczas dnia, wprowadź aktywny wypoczynek oraz jak najwięcej codziennej aktywności fizycznej. Wprowadź treningi siłowe kilka razy w tygodniu, starannie dobierając ich formę do stanu Twojego zdrowia i możliwości organizmu.
Aktywność fizyczna, szczególnie siłowa, uwrażliwia tkanki na działanie insuliny oraz wspomaga redukcję tkanki tłuszczowej.
Dlatego poza czynnikiem żywieniowym warto zadbać o regularny ruch i ograniczenie pozycji siedzącej podczas dnia.

Ogranicz ilość spożywanych posiłków, wyeliminuj przekąski i podjadanie

Celem leczenia insulinooporności jest ustabilizowanie stężenia insuliny we krwi oraz zapobieganie jej skokom. Dobrze jest zatem ograniczyć ilość posiłków podczas dnia, które prowadzą do jej wyrzutów, oraz zupełnie wyeliminować przekąski i podjadanie. Ilość posiłków powinna być jednak dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta i jego stanu.

Prawidłowo bilansuj swoje posiłki

Korzystaj głównie z produktów o niskim lub umiarkowanym indeksie glikemicznym. Zwróć uwagę, aby produkty węglowodanowe spożywać w połączeniu z produktami białkowymi oraz tłuszczowymi, nigdy same! Dlatego też, pamiętaj, że ważniejszy niż indeks glikemiczny jest tzw. ładunek glikemiczny całego posiłku. 

Unikaj węglowodanowych posiłków rano

Twoje śniadanie nie powinno się składać ze słodkich produktów, w tym owoców, miodu, cukru, nadmiernej ilości pieczywa, kaszy, płatków. Staraj się za to jeść jak najczęściej wytrawne śniadania ze sporym dodatkiem świeżych warzyw.

Jeśli masz wątpliwości, pytania, nie wiesz czy dasz sobie radę sam – zapraszamy do współpracy – razem na pewno znajdziemy dobre rozwiązanie!